Biraz da kitap okuyalım..."İnanlının Yolculuğu"...

[beyazgül12]

Allahsız : Ülkemde iken ben de iman etmemiş olsaydım,aramak için buralara kadar gelmezdim. Ama bir şey bulamadığımdan ( ki bulunabilecek öyle bir yer olsaydı ,ben sizden daha da ileriye gidip onu arardım) tekrar geri dönüyorum. Boş yere terkettiğim eski şeyleri arayıp kendimi onlarla teselli edeceğim.

Bunun üzerine İnanlı arkadaşı Ümitli ye dönerek :

" Bu adamın dedikleri doğru mu ?" dedi.

Ümitli : Dikkat et ! Bu da Övücülerden biridir.Bu gibi adamların sözünü dinlemenin bize ne kadar pahalıya mal olduğunu hatırla ! Hem ne demek ? Sion Dağı mı yok ? Hoş Dağlardan kentin kapısını görmedik mi ? Hem şimdi imanla yürümemiz gerekmiyor mu ? (2)Haydi ,kırbaçlı Zat arkamızdan yetişmeden yolumuza devam edelim.Bununla beraber ,senin kulağına söyleyeceğim şu dersi sen bana vermeliydin :"Ey oğlum ,seni bilgi sözlerinden saptıracak öğüdü dinlemekten vazgeç "(3)Ey kardeşim ,onu dinlemekten vazgeç diyorum. Gel ," canımızın kurtuluşu için iman edenlerden olalım ."(4)

İnanlı : Kardeşim ,ben bu soruyu sana ,kendi imanımızın gerçeğinden şüphe ettiğim için sormadım.Fakat seni denemek ve yüreğindeki samimiyetin ürününü ortaya çıkarmak için sordum.Bu adama gelince ,biliyorum ki " bu dünyanın ilahı onun gözlerini kör etmiştir ." (5) Haydi ,sen ve ben imanımızın gerçek olduğunu ve " hiçbir yalanın gerçekten olmadığını "(6)bilerek yolumuza devam edelim...

[beyazgül12]

Ümitli : Şimdi Allah ın yüceliği ümidiyle seviniyorum.

Böylece adamdan ayrılıp uzaklaştılar, o da onlara gülerek kendi yoluna gitti.

Tekrar rüyamda onların yollarına devam ettiklerini ve havası yeni gelen yabancılara ağırlık veren bir ülkeye vardıklarını gördüm.Burada Ümitli çok durgunlaşmaya ve uyuyacak derecede ağırlaşmaya başladı. İnanlı ya dedi ki :

Şu anda üzerime öyle bir uyku bastı ki ,gözlerimi zor açık tutabiliyorum.Burada uzanıp kısa bir uyku uyuyalım.

İnanlı : Asla uyuyamayız !Olmıya ki,bir daha hiç kalkamayız.

Ümitli : Neden kardeşim ? Çalışan yorgun adama uyku tatlıdır ! Biraz uyursak belki yorgunluğumuz gider.

İnanlı : Çobanlardan birisinin bize ," Büyüleyici Yerden sakınınız " dediğini hatırlamıyor musun ?Bununla ,o uyumaktan sakınmamız gerektiğini söylemek istedi.Öyleyse başkaları gibi uyumayalım ,ayık olalım (1)

Ümitli : Hatamı kabul ediyorum. Burada yalnız başıma olmuş olsaydım ,uyur,kendimi ölüm tehlikesine atardım. Hikmetli adamın ," İki kişi bir kişiden iyidir ."(2) sözünün gerçek olduğunu görüyorum.Bu ana kadar senin yoldaşlığın bana ilahi bir lutuf oldu.Sen bu emeklerinin karşılığını alacaksın.

İnanlı : Öyleyse ,burada uykuya dalmayalım diye sıkı bir müşareket yapalım.

Ümitli : Bütün yüreğimle isterim !

İnanlı : Nereden başlayalım ?

Ümitli : Allah bizimle nereden başladıysa .Fakat önce sen başlar mısın ?

İnanlı : Önce sana şu ilahiyi terennüm edeyim :

Mukaddesler uyuklamaya başladıkları zaman gelsinler buraya ,
İşitsinler bu iki yolcunun birbirleriyle nasıl konuştuklarını !
Evet ,herhangi bir şekilde öğrensinler onlardan ,
Ağırlaşan ,uyuklayan gözlerini öylece açık tutmayı .
Mukaddeslerin müşareketi ,eğer Ruhta yapılırsa ,
Cehennem kudretleri karşısında uyanık korur onları ...

[beyazgül12]

O zaman İnanlı sözüne başlayıp dedi ki :

Sana bir soru soracığım.Bu şimdi yaptığını yapmak düşüncesi başlangıçta sana nasıl geldi?

Ümitli : Yani ,kendi canımın iyiliğini arama düşüncesinin başlangıçta bana nasıl geldiğini mi sormak istiyorsun ?

İnanlı : Evet ,onu soruyorum.

Ümitli : Bir hayli zaman bizim sergimizde görülen ve satılan şeylerden zevk bularak yaşadım.Öyle şeyler ki ,onlarda hala zevk bulmakta devam etmiş olsaydım ,beni şimdi mahvedeceklerini iyi biliyorum.

İnanlı : Ne gibi şeylerdi bunlar ?

Ümitli : Dünyanın bütün servet ve zenginliği . Ayrıca içki ve eğlence alemleri ,küfürbazlık,yemin ,yalancılık ,pislik ,Rabbin gününü çiğnemek ve canımın helakını gerektiren daha başka bir çok şeyden çok zevk alırdım.Ama en sonunda gerek senden ,gerekse Boşluk Sergisinde imanı ve yaşadığı temiz hayatı uğruna öldürülen sevgili Sadık tan işittiğim ilahi emirleri düşünerek ,bütün bu şeylerin sonunu ölüm (1) olduğunu ve bunlardan dolayı Alalh ın gazabının itaatsizlik oğulları üzerine geldiğini anladım.(2)

İnanlı : Acaba hemen bu suçluluk anlayışının altına girmiş miydin ?

Ümitli : Hayır ,günahın kötülüğünü ve onu izleyen helakı hemen anlamak istemedim. Düşüncem Allah ın sözüyle sarsılmağa başlayınca onun nuruna karşı gözlerimi kapamağa çalıştım.

İnanlı : Peki ama , Allah ın mübarek Ruhu senin üzerinde böyle etki yapmağa başlayınca seni bu şekilde hareket ettiren neydi ?

Ümitli : Nedenler şunlardı :

1-Bunun Allah ın üzerimde işleyişi olduğunu bilmiyordum.Allah ın önce suçluluk anlayışını vermekle bir günahkarın tövbesiyle başladığını asla aklıma getirmedim.

2-Günah bedenime çok tatlı geliyordu. ve onu hiç terketmek istemiyordum.

3-Davranışlarını ve arkadaşlıklarını o kadar çok sevdiğim eski arkadaşlarımdan nasıl ayrılacağımı bir türlü anlayamıyordum.

4-Günahlılığımın bilincinde olduğum anlar bana o kadar ağır ve yüreğime korkulu gelirdi ki ,onları hatırlamağa bile dayanamıyordum.

İnanlı : Ama görülüyor ki ,bazen o korkulardan kurtulmayı başarabildin.

Ümitli :Evet ,gerçekten kurtulduğum anlar oldurdu.Ama korkular tekrar aklıma gelirdi ve kötü ,hem öncekinden daha kötü olurdum.

İnanlı : Neden ? Günahını tekrar sana hatırlatan ne idi ?

Ümitli :Çok şeyler ! Örneğin :

1- Sokakta iyi bir adama rastlamak .
2-Bir kimsenin Kutsal Kitaptan okuduğunu işitmek .
3-Komşularımdan birinin hasta olduğunu duymak .
4-Başımın ağrımaya başlaması .
5-Ölen birisi için çanlar çaldığını işitmek .
6-Öleceğimi düşünmek .
7-Bazı kimselerin aniden öldüğünü işitmek .
8-Ama özellikle yakında Allah ın hüküm kürsüsü önünde duracağımı düşünmek .

[beyazgül12]

İnanlı : Bu yollardan herhangi biriyle üzerine gelen günah suçluluğundan kolayca kurtulabiliyor muydun ?

Ümitli : Hayır ,asla ! Aksine onlar vicdanımı daha çok sıkıştırıyordu.Sonra yien günaha düşebileceğimi düşündüğümde ( her ne kadar aklım günaha karşı idiyse de ) benim için iki kat daha fazla azap oluyordu.

İnanlı : O zaman ne yapardın ?

Ümitli : Hayatımı düzeltmek için çaba harcamak zorunda olduğumu ,yoksa mutlaka yargıya gideceğimi düşünürdüm.

İnanlı : Hayatını düzeltmeye çaba gösterdin mi ?

Ümitli : Evet ,hem yalnız günahtan değil ,günahkar arkadaşlardan da kaçtım.Dua etmek Allah ın sözünü okumak ,günahım için ağlamak ,komşularımla gerçeği konuşmak gibi kendimi dini görevlere verdim.Bunları ve hem de burada bir bir sıralanması uzun sürecek daha çok şeyler yaptım.

İnanlı : O zaman bunları yapmakla kendini iyi hissediyor muydun ?

Ümitli : Bir süre için evet ! Ama sonunda o sıkıntılarım tekrar yuvarlanarak üzerime gelirdi ve bende oluşan bütün salahı yok ederdi.

İnanlı : Kendini öyle iyiye doğru düzelttikten sonra sana bu nasıl oldu ?

Ümitli :Bu durumun bir kaç nedeni vardı .Özellikle şu türde olan kutsal yazılar :"Bütün salah işlerimiz kirli giysi gibidir "(1)" Sadece şeriat işlerinden hiçbir adam salih sayılmaz "(2) " Siz de böylece size emredilen bütün şeyleri yaptığınız zaman : Biz faydasız kullarız deyin "(3) ve bunlar gibi daha nice ayetler.Bütün bunlardan şöylece kendi kendime düşünmeye başladım:Eğer bütün salah işlerim kirli giysi gibi ise Şeriat işleriyle hiçbir insan salih olmazsa eğer buyurulan şeylerin hepsini yerine getirdiğimiz halde yine faydasız isek ,o halde Şeriat işleriyle Cennet e gitmeyi hayal etmek ahmaklığın ta kendisidir ! Ayrıca şunu da düşündüm: Bir insan bakkala yüz lira borçlu durumdayken ,sonra dan aldığı her şeyin parasını da vermiş olsa ,onun o eski borcu defterden silinmedikçe ,bakkal onu mahkemeye verebilir ve borcunu verinceye kadar hapse attırabilir !



İnanlı : Peki , sen bunu kendine nasıl uyguladın ?

[beyazgül12]

Ümitli : Kendi kendime şöyle düşündüm: Ben işlediğim günahlarla Allah a karşı çok borçluyum ve benim bu salanım o borcu ödeyemez.Şu halde bütün bu salahıma rağmen ,önceki günahlarımla kendimi düşürdüğüm hüküm tehlikesinden nasıl kurtulacağımı düşünmem gerektir.

İnanlı : Gerçekten çok iyi düşündün ! Rica ederim ,devam et.

Ümitli : Hayatımı düzelttikten sonra bile beni daima üzen bir şey daha vardır : Yaptığım en iyi işleri bile inceden inceye incelediğimde ,bu en iyi işlerimin bile günahla karışmış olduğunu görüyordum.Şöyle ki ,geçmişte şahsım ve kendi işlerim hakkındaki böbürlenmeme rağmen ,bir günde işlediğim günah ,tüm hayat boyu kusursuz yaşamış olsaydım dahi beni cehenneme sürüklemeye yeterli olduğu inancına vardım.

İnanlı : O zaman ne yaptın ?

Ümitli :Ne mi yaptım ?Düşüncemi Sadık a açıklayıncaya kadar ne yapacağımı bilmiyordum.Çünkü benle o iyi dosttuk. O bana hiç günah işlememiş bir zat ın salahına kavuşmadıkça ne kendi salahımın ne de bütün dünyanın salahının beni kurtaramayacağını söyledi.

İnanlı :Onun doğru söylediğine inandın mı /

Ümitli :Eğer kendi salahımdan hoşnut ve tatmin olduğum sıralarda bana böyle bir şey söylemiş olsaydı ,ona deli derdim.Ama kendi zayıflığımı ve en iyi işlerimin içinde günahı gördüğüm için onun düşüncesini kabul etmek zorunda kaldım.

İnanlı :Ama sana bunu önce söylediğinde ,hakkında haklı olarak hiçbir günah işlememiş denebilecek böyle bir Zat ın bulunabileceğini inandın mı?

Ümitli:Önce bu sözlerin bana tuhaf geldiğini itiraf etmem lazım.Fakat onunla bir süre daha müşareket edip konuştuktan sonra bu konuda bende tam bir kanaat meydana geldi.

İnanlı : Acaba o Zat ın kim olduğunu ve onun aracılığı ile nasıl salih sayılabileceğini sordun mu ?

[beyazgül12]

Ümitli : Evet ,Onun en yüce Allah ın sağında oturan İsa olduğunu söyledi.(1)Hem Onun bedende iken işlediği amellerine hem de çarmıha senin uğruna çektiği elemlere güvenmekle salih kılınabilirsin.(2) dedi.Ben ona , " O Zat ın salahı başka bir kimseyi Allah ın huzurunda suçsuz kılabilecek derecede nasıl yeterli olabilir ?" diye sordum.Eğer ona iman edersem ounun bütün ettikleri ve onların değeri bana sayılacağını sözlerine ekledi.

İnanlı : Peki ,sonra ne yaptın ?

Ümitli : İman etmeme engel olan nedenlerimi söyledim.Çünkü onun beni kurtarmağa razı olmayacağını sandım.

İnanlı : O zaman Sadık sana ne dedi ?

Ümitli : O Zat a bir gidip de görmemi öğütledi.Bunun bir yüzsüzlük olacağını söyledim.Fakat o, benim o Zat tarafından davet edildiğimi söyleyerek (3) yüzsüzlük olmayacağını söyledi.Sonra ,Ona gidebilmek için bana daha fazla cesaret versin diye İsa nın sözlerini içeren bir kitap verdi. Bu kitabın her noktasının ve harfinin yer ile gökten daha sağlam durduğunu söyledi.(4) O zaman Ona gittiğimde ne yapacağımı sordum. Bana ,diz üzerinde tüm yüreğim ve canımla Allah ın bana Mesih i açıklamasını dilememi söyledi.(1)Sonra ,yalvarışlarımı Ona nasıl yapacağımı da sordum.Bana ;"Git ,onu merhamet tahtında oturmuş bulacaksın ! Kendisine gidenleri bağışlamak için O her an o tahtında oturmaktadır" (2)dedi.

Ben Ona ,Rabbe gittiğimde ne söyleyeceğimi bilmediğimi söyledim.Bana şöyle söylememi öğütledi :" Ya Rab ,ben günahkara merhamet et ve İsa Mesih i tanımam Ona inanmam için bana iman ver.Çünkü onun salahı olmazsa ve ben onun salahına iman etmezsem ,kendimi tamamen dışarı atılmış görüyorum.Ya Rab ,işittim ki sen merhametli Allah sın ve İsa Mesih i dünyanın kurtarıcısı tayin ettin. Bundan başka işittim ki ,Onu kendi isteğine göre benim gibi zavallı bir günahkarı (çünkü gerçekten günahkarım ) kurtarmağa göndermişsin.Onun için Ya Rab ,bu fırsatı bana tanı ve canımın kurtuluşu ile inayetini çoğalt . İsa Mesih aracılığıyla,Amin ".

İnanlı : Sana söylediği gibi yaptın mı ?

Ümitli : Evet,hem de tekrar ,tekrar .

İnanlı : Baba sana Oğlunu açıkladı mı ?

Ümitli : Hayır !ne birinci ,ne ikinci ,ne üçüncü ,ne dördüncü ,ne beşinci,ne da altıncı defada da..

İnanlı : O zaman ne yaptın ?

Ümitli : Ne yapayım ? Bilmem . Ne yapacağımı da bilmiyordum.



İnanlı : Dua etmekten vazgeçme fikri sana geldi mi ?

[beyazgül12]

Ümitli : Evet ,hem de bir iki yüz defa aklıma geldi.

İnanlı : Duadan vazgeçmemenin nedeni ne idi ?

Ümitli : Bana söylenenlerin gerçek olduğuna inanıyordum.Şöyle ki ,Mesih in salahı olmadıkça bütün dünya bir araya gelse beni kurtaramazdı.Onun için İnayet Tahtını terkedersem öleceğimi düşündüm.Ölürsem de İnayet Tahtının önünde öleyim dedim. Bununla beraber aklıma şu geldi : 'Eğer gerekirse onu bekle ,çünkü elbette gelecektir ve geç kalmayacaktır .'(3) Böylece Allah ,İsa yı bana gösterinceye kadar duaya devam ettim.

İnanlı : O sana nasıl göründü ?

Ümitli : Ben Onu bedensel gözlerimle görmedim. Fakat anlayış gözlerimle gördüm.(4) Şöyle oldu : Bir gün ben çok kederliydim.Sanırım hayatımın en kederli günü idi. Bu kederim günahlarımın büyüklüğünü ve iğrençliğini bir kere daha görmemden ileri geliyordu.Ben kendim için sadece cehennemi düşünüp canımın sonsuz helakını beklerken ,birdenbire sanki İsa nın gökten bana baktığını ve " İsa ya iman et ve kurtulacaksın "(5) dediğini işittim.

Ama ben :

" Ya Rab ben büyük ,hem de çok büyük bir günahkarım ! " dedim.

O bana :

" İnayetin sana yeterlidir "(1)dedi.
)
O zaman ben :

" Ama iman etmek nedir ,ya Rab ?" diye sordum.

" Bana gelen asla acıkmayacaktır ; ve bana iman eden asla susamayacaktır "(2)dedi.

O zaman anladım ki iman etmekle ona gelmek birdir:şöyle ki ,Ona giden ,yani İsa Mesih aracılığıyla olan kurtuluşa bütün yürekle haykırıp Ona koşan ,Mesihe gerçekte iman eden odur. O zaman gözlerim yaşla doldu ve şunu sordum :

" Ama ya Rab,benim gibi büyük bir günahlının senin tarafından kabul edilip kurtuluş bulması mümkün mı ?"

"Bana geleni asla dışarı atmam " dediğini işittim.

Bunun üzerine :

" Ama ,ya Rab ,sana olan imanımın doğru olması için sana gelirken ben senin hakkında nasıl düşüneyim ?" dedim.

O bana şu cevabı verdi :

" Mesih İsa günahkarları kurtarmak için dünyaya geldi (4) Çünkü salah için her iman edene şeriatın sonu Mesih tir.(5) O bizim günahlarımız için öldü ve bizim salih sayılmamız için dirildi.(6) Bizi sevdi ve kendi kanında bizi günahlarımızdan yıkadı .(7) O bizimle Allah arasında arabulucudur .(8) Bizim için şefaat etmek üzere daima yaşamaktadır. (9)...

[beyazgül12]

Bunların hepsinden ,şu sonucu çıkardım: Salih için Onun şahsına, günahlarımın bağışlanması için de Onun kanına ümit bağlamalıyım.Babanın şeriatına itaat edip şeriatın gerektirdiği cezayı çekmele ettiği her şey ve katlandığı bütün elemler kendisi için değil ,ancak bunları kurtuluş için imanla kabul edip Ona şükreden kişiler içindir ! İşte o zaman kalbim sevinçle doldu gözlerimden yaşlar boşandı ve bütün sevgi duygularım coşkun bir halde İsa Mesih in adına ,Onun seçilmişlerine ve Onun yoluna akmış oldu.

İnanlı : Gerçekten de bu ,Mesih in senin canına açıklanmasıdır. Ama bunu özellikle senin ruhunda ne etki yaptığını söyler misin ?

Ümitli : Bu bana ,tüm salahına rağmen bütün dünyanın mahkum durumda olduğunu gösterdi.Allah ın adil olmasına rağmen kendisine gelen günahlıları adaletli bir şekilde günahtan suçsuz sayabileceğini açıkca gördüm.Bu beni geçmiş hayatımdan utandırdı. Kendi cehaletimi anlayınca yüzüm kızardı.Çünkü o ana kadar İsa Mesih in yüceliğini bana öylece gösterebilecek hiçbir düşünce yüreğime gelmemişti.Bu bana kutsal hayat yaşama aşkını ve İsa nın adına yücelik getirecek bir şey yapma hasretini verdi. Evet o anda vücudumda bin litre kanım olsaydı İsa Mesih uğruna akıtmağa razıydım.

Yine rüyamda ,Ümitli nin arkasına baktığını ve arkada bıraktığı Cehalet in geldiğini görüp İnanlı ya :

" Şu gence bak ,ne kadar geri kalıyor " dediğini gördüm.

İnanlı : Evet ,evet ,onu görüyorum .Bizimle beraber gelmeğe hiç niyeti yok.

Ümitli : Eğer buraya kadar bizimle beraber gelseydi ,hiçbir şey kaybetmezdi sanırım .

İnanlı : Doğru ,ama emin ol ,o başka türlü düşünüyor.

Ümitli : Ben de öyle sanıyorum .Ama gene de onu bekleyelim.

Böylece onu beklediler.

İnanlı : Yürü ,ey adam ,neden o kadar geri kalıyorsun ?

Cehalet : Hoşlanmadığım kişilerle yürümektense tek başına yürümeyi tercih ediyorum.

Bunun üzerine İnanlı ,Ümitli ye dönerek yavaşça :

" Bizimle gelmek istemediğini ben sana söylemedim mi ?dedi."Bununla beraber ,bu ıssız yerlerde yürürken vaktimizi konuşarak geçirelim " Sonra Cehalete dönerek :" Gel ,nasılsın ? Allah la senin canın arasındaki ilişki nasıl ?"dedi....

[beyazgül12]

Cehalet : Ümit ederim ki iyidir.Çünkü yürürken kendimi teselli etmek için aklım daima güzel düşüncelerle doludur.

İnanlı : Ne gibi ? Lütfen söyler misin ?

Cehalet : Ne gibi olacak ? Allah ı ve Cennet i düşünüyorum .

İnanlı : Kötü ruhlar ve helaka mahkum canlar da böyle yaparlar.

Cehalet : Ama ben onları düşünüyor ve arzu ediyorum.

İnanlı : Oraya girmeleri asla mümkün olmayan bir çok kimseler de öyle arzu ederler. " Tembelin canı arzu eder ve birşey yoktur " (1) diye yazılmıştır !


Cehalet : Ama ben onları düşünüyor ve onlar için her şeyi terkediyorum.

İnanlı : İşte bundan şüphe ediyorum .Çünkü her şeyi terketmek zor bir şeydir.Evet ,birçoklarının sandığından çok daha zor bir şeydir ! Ama sen Allah ve Cennet uğruna her şeyi terkettiğini nasıl ve nereden biliyorsun ?

Cehalet : Yüreğim bana böyle söylüyor.

İnanlı :Hikmetli adam " Kendi yüreğine güvenen akılsızdır " (1) demiştir.

Cehalet : O söz ,kötü bir kalp için söylenmiştir.Oysa benim kalbim iyidir.

İnanlı :Ama ,bunu nasıl kanıtlıyorsun ?

Cehalet :O beni Göksel ümitlerle teselli ediyor.



İnanlı : Bu ,yüreğinin aldatıcılığından ileri gelebilir ! Çünkü yüreğin insanı elde edilmemiş hayali ümitlerle teselli etmesi mümkündür...

[beyazgül12]

Cehalet : Ama benim kalbimle hayatım birbirine uygundur. Bunun için ümidim temellidir.

İnanlı : Senin yüreğinle hayatının birbirine uyduğunu sana kim söyledi ?

Cehalet :Yüreğim bana böyle söylüyor.

İnanlı : Beraber hırsızlık ettiğimiz arkadaşımdan benim hırsız olup olmadığımı sor ! Hiç söyler mi ? Senin kalbin işte böyle diyor! Bu konuda insana sadece Allah ın sözü şehadet etmedikçe öbür şehadetler hiçtir !

Cehalet : Peki ama ,iyi düşünceler iyi bir kalpten doğmaz mı ? Ve iyi bir hayat Allah ın emirlerine uygun olan hayat değil midir /

İnanlı : Evet ,iyi düşüncelerin çıktığı kalp iyi bir kalp ve ilahi emirlere uygun olan hayat iyi bir hayattır. Ama bunlara sahip olmak başka şey ,bunların böyle olduğunu sadece düşünmek başka şeydir !

Cehalet : Rica ederim,siz ne gibi düşünceleri iyi ve hangi hayatı Allah ın emirlerine uygun sayıyorsunuz ?

İnanlı : Kendimiz ,Allah ,Mesih ve başka şeyler hakkında çeşit çeşit iyi düşünceler vardır.

Cehalet : Kendi şahsımız hakkında olan iyi düşünceler nelerdir ?

İnanlı :Sadece Allah ın sözüne uygun olanlar iyidir .

Cehalet :Kendimiz hakkındaki iyi düşünceler ne zaman Allah ın sözüne uygun olur ?

İnanlı :Allah ın sözünün bizim için verdiği hükmü biz de olduğu gibi kendimiz için verdiğimiz zaman ! Sözümü açıklayayım ,doğal halinde olan insan için Allah ın sözü :" Hiç salih yoktur ; iyilik eden kimse yoktur "(2) demektedir.Başka yerde de ," Her gün yüreğinin düşünceleri ve kuruntuları ancak kötüdür (2)der. Yine ," Adamın yüreğinin tasarımı gençliğinden beri kötüdür"(4) demektedir.İşte kendi hakkımızda böyle düşünürsek ,o vakit düşüncelerimiz Allah ın sözüne uygun olur ve kendi hakkımızda iyi düşünmüş oluruz.