Kıl beni ey namaz...

[MERDAN]

“kıl beni ey namaz…”

Kıl beni ey namaz
Çöllerden topla hücrelerimi
Rahmetinin serinliğinde yıka kalbimi

Kıl beni ey namaz
Ruhumu secdede yeniden fısılda bana
Şah damarı yakınlığından emzir yetimliklerimi

Kıl beni ey namaz
Dağlar küçülsün, denizler taşsın, dağılsın kalabalıklar
Rüku rüku doğrult eğriliklerimi

Kıl beni ey namaz
İkiye bölünsün kalbim kıblenin şakağında
Sevgilinin işaret parmağı değsin göğsüme

Kıl beni ey namaz
Topla sevdalarımı kırık aynaların çatlaklarından
Ömrüme ilikle sevinçlerimi
Firûze düşler düşür alnımın şafağına

Kıl beni ey namaz
Tenim İbrahim gibi ateşe düşmüşken
Gül kokulu serinlikler değdir yüreğime

Kıl beni ey namaz
Günahın isyanın nisyanın kuytusunda
Büyüttüğüm pişmanlıklarımın yüzünü kaldır yerden
Al karanlıklarımı göz bebeklerinde yıka

Kıl beni ey namaz
İnsan kıl beni
Doğru kıl
Duru kıl
Diri kıl beni
İnsan kıl bu bedeni

S.DEMİRCİ