Sen şehitler bacısısın, ağla Zeyneb’im ağla
Şah-ı Medan’ın kızısın Zeynebim Ağla!
Sen ağla ki, dağlar taşlar ağlasın
Sen ağla ki gökte kuşlarım ağlasın, Zeyneb’im ağla...
Abbas'ın yiğit bacısı, yüreğinde bitmez acısı
Bu yas Ehlibeyt'in yası, Zeyneb’im ağla
Ah Hüseyin'im vah Hüseyin'im deyip de ağla
Alemdarım Abbas'ım toy henası kan kasım
Deyip de ağla, Rugeyye'yi bas bağrına yetimleri al yanına
Kurbanam dertli canına, Zeyneb’im ağla
Abbas’ın kolsuz naşına, Hüseyin’in kesik başına
Yetmiş iki candaşına, Zeyneb’im ağla
Sen ağla ki dağlar taşlar ağlasın
Sen ağla ki gökte kuşlar ağlasın
sen ağla ki kesik başlar ağlasın
Zeyneb'im ağla
Ah hüseyin im vah Hüseyin'im yarana kurban hüseynim
Deyip de ağla, Rugeyye'yi bas bağrına, yetimleri al yanına
Kurbanam dertli canına Zeyneb'im ağla
Sen peygamber torunusun, iki cihanın nurusun
Ağla göz yaşın kurusun, Zeyneb’im ağla
Ümmet size oldu asi, Şimri geldi sinsi sinsi
Ey çapraz dağlı sinesi, Zeyneb’im ağla
Sen ağla ki dağlar taşlar ağlasın
Sen ağla ki gökte kuşlar ağlasın
sen ağla ki kesik başlar ağlasın
Zeynebim ağla
Sen Kerbela tanığısın, fatımetuzzehra kızısın
Bu ah kıyamete kalsın, zeynebim ağla
Hüseyin Abbas kanla yazdı destanı
Tüm kainat gördü muhteşem anı zeynebim ağla
Ceddi diyarın Medine, ağladı Hüseyin diye
Hasta Zeynelabidin’e sarılıp ağla
Müşriklere korku salan, şehadete şahti olan
Sinesi acıyla dolan, zeynebim ağla
Gitti gelmez Alemdarın elinden
Gitti didarın yiğit kızı Kerbela'nın Zeyneb'im ağla
Metanetin sabrınla, örneksin dertli canlara
Analara bacılara, Zeyneb’im ağla
Yüreğinde kanar yaresi, başında yeddi karesi
Atasına benzer naresi, Zeyneb’im ağla
Sen ağla ki dağlar taşlar ağlasın
Sen ağla ki gökte kuşlar ağlasın
sen ağla ki kesik başlar ağlasın
Zeynebim ağla
