Sahabe ne demektir ve kimlere denir?

[Mekzun]

Es-selam Aleykun,

Biz Alevilerin, sahabelere sevgi ve saygısı sonsuzdur, ama sahabe ne demektir ve kimlere denir? Acaba biliyor muyuz?
Tek bildiğim Alevi inancında seçkin sahabelerin olduğudur.

Merak ettiğim ve sormak istediğim soru şu;
Alevi inancına göre sahabe ne demektir ve kimlere denir? Resulullah (s.a.a.v)'ın sohbetinde bulunan herkes sahabe midir?

Sahabeler hakkında bilgisi olan kardeşlerimin, bizleri bu konuda aydınlatmasını bekliyorum.

Saygılar...

[Hasan Akça]

[quote="Mekzun"]
Merak ettiğim ve sormak istediğim soru şu;
Alevi inancına göre sahabe ne demektir ve kimlere denir? Resulullah (s.a.a.v)'ın sohbetinde bulunan herkes sahabe midir?

quote]

Peygamberin yaşamında yanında olan sohbetine katılan onu gören müslümanlara teknik anlamda sahabe denilebilir
ama her sahabeyi adil takvalı bilmeyiz
sahabe isede saygıya değer olmayanları biliriz mesela muaviye böyledir
sahabedir ama saygıyı hak etmediği gibi münafıktır da ama tanım itibarıyla sahabedir
biz sahabenin tümüyle kutsanmasına karşıyız
iyi kötü adil olan olmayan ayrımı yapılmalıdır biz böyle inanırız

[ali muhsin]

Benim nazarimda Gercek Sahabeler Peygamber (saa) den sonra Ehli Beyt (as) lara ihanet etmeyenlerdir !!! Malik Ester , Selman Farisi , Ebu Zer Gaffari, Miktad,Ammar bin Yasir gibileri örnegin, Benim Nazarimda gercek Sahabelerde Bunlardir !!!

[aleviyyun]

Sahabe kavramı Ehlibeyt inancına göre peygambere sahabelik etmiş olan peygambere sonuna kadar itaat edenlere denir. Ehli sünnet inancında sahabe kavramı daha geniştir. Peygamberi gören herkesi sahabeden sayarlar.

İbn Hacer, "el-İsâbe" adlı eserinin 1. faslının girişinde "sahabe"-yi şöyle tarif eder: Sahabe, iman etmiş olarak Hz. Peygamber'i (s.a.v) gören ve Müslüman olarak da ölen kimseye denir. Hz. Resulullah'la (s.a.v) görüşüp konuşması, ister uzun, ister kısa süreli olmuş olsun; Resulullah'tan duyduğu sözü rivayet etsin veya etmesin; Peygamber'in (s.a.v) safında müşriklere karşı savaşsın ya da savaşmasın, bu kişiler sahabe kabul edilir. Hatta Allah'ın Resulü'nü sadece bir kez görüp onun meclisinden hiç faydalanmamış veya körlük vb. sebeplerden dolayı onu gözüyle göremeyip sadece huzuruna varmış olsa bile, o kişi "sahabe" sayılır. (el-İsâbe, c.1, s.10. Hilâfet mezhebi mensuplarının bu görüşünü Şehid-i Sâni de aynı dille aktarmakta ve ed-Diraye adlı eserinin 4. babında sahabîyi şöyle tanımlamaktadır: "Mümin ve Müslüman olarak Hz. Resulullah'ı (s.a.a) görmüş ve İslâm üzere ölümüş olan herkes sahabîdir!"

[198]- el-İsâbe, c.1, s.13-16. )

Ehlibeyt inancındaki sahabe kavramına sözlüklerden bakarak ulaşabiliriz: ...Çoğulu sahb, sıhâb, ashab ve sahabe olan "sâhib" kelimesi, Arapça'da dost, arkadaş, sırdaş, kafa dengi ve kendisiyle sıkça görüşüp konuşulan yakın arkadaş anlamlarına gelir ve uzun ve köklü dostlukları ifade etmek için kullanılır; nitekim musahabe, uzun bir süre muaşeret ve sohbet etme manasını içerir.
bk. Müfredat-ı Râğıb ve Lisânü'l-Arab, "Sahabe" kelimesi.

Kişiler arasında yakın sohbet arkadaşlığı kurulduğunda "sâhib" kelimesi ikinci zamire eklenerek tamamlama oluşturmaktadır. Meselâ Kur'ân-ı Kerim'de de geçen bir örnekte olduğu gibi, "Ya sâhibeyi's- sicn" (ey benim hapis arkadaşlarım) veya "Ashab-u Musa" (Musa'nın arkadaşları) tamlamalarında sâhib ve ashab kelimeleri "sicn" ve "Musa" kelimelerine eklenerek belirtili isim tamlamaları oluşturmaktadır. Aynı şekilde, Resulullah (s.a.a) döneminde de Hz. Peygamber'in sohbet arkadaşlarına "Sâhibü'r-Resul" ve "Ashabü'r-Resul" denilerek tamlama yapılırdı. Ayrıca yine o dönemlerde kullanılan "Ashab-u Biati'ş-Şecere" (bir ağacın altında yapılan Rıdvan biati Ashabı) ve "Ashab-ı Suffe" (Sofa Ehli) isimlerinde de "ashab" kelimesi tamlamanın ek unsuru durumundadır. Binaenaleyh Hz. Resulullah (s.a.a) döneminde salt "sahib" veya "ashab" terimleri söylendiğinde Hz. Peygamber'in dostları ve arkadaşları anlaşılmıyordu; bilakis, daha sonraları, Hilâfet Ekolü'nün mensupları tarafından Hz. Resulullah'ın (s.a.a) arkadaşları için sadece "sahabe", "sahabe" ve "Ashab" kelimeleri kullanılmaya başlanmıştır. Yani sadece Peygamber'in arkadaşlarının "sahabe" olarak adlandırılması ne Kur'ân'dan kaynaklanan bir şeydir, ne de İslâm'dan; bu sadece daha sonra bazı Müslümanlar tarafından belirlenmiş bir ıstılahtır.


"Sâhib" terimi lügat kitaplarında dost, arkadaş, sırdaş, kafa dengi anlamlarına gelir ve uzun ve köklü dostlukları ifade etmek için kullanılır. Musâhibet ve kişiler arasında yakın sohbet arkadaşlığı kurulduğunda "sâhib" kelimesi ikinci zamire eklenerek tamamlama kurmakta ve meselâ Kur'ân-ı Kerim'de de geçen bir örnekte olduğu gibi "Ya sâhibeyi's-sicn" (Ey benim hapis arkadaşlarım) veya "Ashab-ı Musa" (Musa'nın arkadaşları) tamlamalarında sâhib ve ashab kelimeleri "sicn" ve "Musa" kelimelerine eklenerek belirtili isim tamlaması oluşturmaktadır. Aynı şekilde, Resulullah (s.a.a) döneminde de Hz. Peygamber'in sohbet arkadaşlarına "Sâhib-i Resul" ve yakın arkadaşlarına "Ashab-ı Resul", "Ashabu's-Suffe" denilir, "sâhib" ve "ashab" kelimeleri, "Resulullah" ve "Suffe" terimlerine eklenerek tamlama yapılırdı. Resulullah'tan (s.a.a) sonra "sahabe" terimi özel bir isim hâlini aldı. Bu kelime başka bir kelimeye ekleme yapılmadan kullanılır ve Resul-i Ekrem'in (s.a.a) ashabı kastedilirdi. Dolayısıyla, "sahabî" ve "sahabe" kelimeleri şer'î bir ıstılah değil, müteşerria ıstılahıdır (Müslümanların adlandırmasıdır). Ashabın adaletine gelince, bu ekolün mensupları, Kur'ân-ı Kerim'i izleyerek diyorlar ki: Resulullah'ın (s.a.a) ashabı arasında sinsice nifakta bulunan münafıklar da vardı ve çoğunu Allah'tan başka kimse tanımıyordu. Resulullah'ın (s.a.a) ailesine ahlâkî sapıklık iftirasında bulunanlar, Hz. Peygamber'e suikastta bulunarak gecenin karanlığından yararlanıp Hereşî geçidinde Allah'ın Habibi'ni öldürmeye kalkışanlar da yine onlardı. Yine Resulullah (s.a.a), onların kıyamet günündeki durumlarını haber vermiş, onları kendisinden ayıracaklarını ve kendisinin, "Ya Rabbi! Ashabım!..." diyeceğini, bunun üzerine, "Bunların senden sonra neler yaptıklarını biliyor musun? Bunlar, senin kendilerinden ayrıldığın andan itibaren gerisin geriye cahiliyeye döndüler, mürtet ve sapık oldular." denileceğini bildirmiştir. Yine Ehlibeyt Ekolü mensupları derler ki: O sahabeler arasında yüce Allah ve Resul'ünün (s.a.a) övdüğü çok takvalı, gerçekten mümin ve dindar kimseler de vardı. Dolayısıyla Ehlibeyt Ekolü mensuplarına göre, Kur'ân-ı Kerim'deki ve Resulullah'ın (s.a.a) hadislerindeki övgüler, münafıkları değil, sadece mümin sahabeleri kapsar. Resulullah (s.a.a) da ashabın müminlerini tanımak için Ali b. Ebu Talib'i sevmeyi, münafıklarını tanımak için ise ona düşman olmayı ölçü olarak belirtmiş ve bunu herkese bildirmiştir. İşte bu nedenle onlar râvinin durumunu gözden geçirir, onun İmam Ali (a.s) ve Ehlibeyt İmamları'nın katillerinden ve onların düşmanlarından olduğunu görürlerse, ister sahabe olsun, ister olmasın, o gibi kişilerin rivayetlerini almazlar. Sahabe ve sahabenin adaleti konusunda iki ekolün görüşü budur. Şimdi ise imamet ve hilâfet konusunu inceleyelim.
bu konuda ayrıntılı bilgi isteyen arkadaşalar http://islamkutuphanesi.com/turkcekitap ... index.html
bu kitabı incelesinler.

[Ceyş'ul Usre]

Peygamber Efendimiz(s.a.a.v)i gormemiş olmamasına ragmen, cennetle müjdelenen, daha sonra Müminlerin Emini Ali(a.s) tarafından şehadetle müjdelenen Karanlı Uveys sahabedir denilebilir mi???

[3nokta]

İmam Ali (as)'nin Şiası olması ve onu görmekle şereflenmesi yetmez mi? İmam Ali'ye (as) nazar Peygamber'e nazar değil midir? Bence Peygamberimizi görmekle, ona tabi olmakla İmam Ali'yi görmek, ona tabi olmak aynı şeydir.

[Ceyş'ul Usre]

İmam Ali (as)'nin Şiası olması ve onu görmekle şereflenmesi yetmez mi? İmam Ali'ye (as) nazar Peygamber'e nazar değil midir? Bence Peygamberimizi görmekle, ona tabi olmakla İmam Ali'yi görmek, ona tabi olmak aynı şeydir.

Bu bana nispeten mi soylendi? Zira ben bir soru sordum, eğer benim içinse sanki biraz ağır bir cevap olmus gibi, ki soruya cevabı bilenen soru ile cevap vermek aslında karşıdakine kızmak anlamı taşımaz mı?
yanlış birşey soylediysem, hakkınıza girdiysem hakkınızı helal ediniz..

[Mekzun]

Sahabe kavramı Alevi inancına göre peygambere sahabelik etmiş olan, peygambere sonuna kadar itaat edenlere denir. Sünni inancında ise sahabe kavramı daha geniştir. Peygamberi gören herkesi sahabeden sayarlar.

Alevi müslümanlara göre, Kur'ân-ı Kerim'deki ve Resulullah (s.a.a.v)'ın hadislerindeki övgüler; münafıkları değil, sadece mümin sahabeleri kapsar. Resulullah (s.a.a.v)'da ashabın müminlerini tanımak için Ali b. Ebu Talib'i sevmeyi, münafıklarını tanımak için ise ona düşman olmayı ölçü olarak belirtmiş ve bunu herkese bildirmiştir. İşte bu nedenle onlar râvinin durumunu gözden geçirir, onun İmam Ali (a.s) ve Ehlibeyt İmamları'nın katillerinden, onların düşmanlarından olduğunu görürlerse, ister sahabe olsun ister olmasın o gibi kişilerin rivayetlerini almazlar.

[alone_man]

aslında sahabe konusu çözülmesi zor bir sorun değil
Peygamberimiz döneminde yaşamış ve ahdine son nefesine kadar bağlı kalmış müminlere sahabe deyip kavramı kutsayabiliriz de

aynı kavramı peygamberimizi görmüş mümin münafık kafir herkes için kullanarak sulandırabilirizde

ehli sünnet sulandırma yolunu seçmiştir

[subay76]

Ceyş'ul Usre kardeşim..yok sen yanlış anladın..aslın da 3nokta kardeş im kızgın cevap vermiş olamaz )

ya zaten şu bir gerçektirki,peygamber efendimiz (s.a.a) hz.ali as ve ehli beyt as hepsi bir nurdan yaratılmışlardır..bunların herhangibir birine tabi olmak demek peygambere tabi olmak demektir..şimdi hz.ali as ın dostu ,onun yolunda ölüme giden bir insan peygamberin yolundamı gitmeyecek...kalkıp hz.ali as sevip , peygambere düşman olan biri zaten sahabe değil, zaten dinden çıkmıştır..

HANİ PEYGAMBER EFENDİMİZ SAA BİR HADİSTE HZ.ALİ AS HAKKINDA ŞÖYLE BUYURMAMIŞMIDIR.:

'' EY ALİ , SENİN BENİM NAZARIMDAKİ KONUMUN , HARUNUN MUSAYA OLAN KONUMU GİBİDİR, ANCAK BENDEN SONRA PEYGAMBER GELMEYECEKTİR''


HARUN AS NASIL MUSA AS IN KARDEŞİ , VASİSİ VE YARDIMCISI İDİYSE , HZ.ALİ AS DA PEYGAMBERE AYNI ŞEKİLDE İDİ..AMA TEK FARK HZ.ALİ AS A PEYGAMBERLİK NAZİL OLMADI..BANA GÖRE PEYGAMBER EFENDİMİZLE ,HZ.ALİ AS ARASINDAKİ TEK FARK BİRİNİN ALLAHIN PEYGAMBER OLMASI .DİYERİNİN İSE ALLAHIN HALİFESİ OLMASIDIR...