Hadis Seçkisi

[3nokta]

İmam Caferi Sadık Aleyhisselam şöyle buyurdu: Şeytan dört yerde feryat etti. Birincisi Allahın dergahından kovulduğunda. İkincisi yeryüzüne atıldığında. Üçüncüsü Hz. Resulullah Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem nubuvvetini izhar ettiğinde. Dördüncüsü Umm-ul Kitap (Fatiha suresi) nazil edildiğinde. Kaynak: Tefsiri Nur-us Sagaleyn c. 1 s. 4 h. 3


İmam Caferi Sadık Aleyhisselam şöyle buyurdu: Hamd suresinin temizleyip te şifa vermediği kimseye, başka hiçbir şey temizleyip te şifa vermez. Kaynak: Tefsiri Nur-us Sagaleyn c. 1 s. 4 h. 7

[3nokta]

İmam Caferi Sadık Aleyhisselam şöyle buyurdu:

Sizlerden her kim her vakit; Lailahe İllallah, Muhammeden Resulullah derse şöyle demeside vacip ve gereklidir: Aliyyun Emir-el Müminine Veliyullah

Kaynak: El-İhticac c. 1 s. 230, Bihar-ul Envar c. 27 s. 1

[3nokta]

Davut bin Kesir şöyle rivayet eder:


İmam Caferi Sadık Aleyhisselam'a arz ettim:

Acaba Allah'ın kitabındaki namaz, zekât ve hacdan maksat sizler misiniz?

Buyurdular: Ey Davut! Allah'ın kitabındaki namaz, zekât, hac, Mekke, Kabe ve kıble bizleriz. Allah'ın yüzü bizleriz ki şöyle buyurmuştur: Her nereye yönelseniz ora Allah'ın yüzüdür. Bakara- 115 . Allah'ın nişane ve delilleri bizleriz.
Allah'ın kitabında söz edilen bütün pislikler, kötülükler, içki, kumar, sitem, İlahiden başka tapınılan her şey, kumar okları, cahiliye döneminde ibadet edilen bütün putlar, leş, kan ve domuz etinden maksat ise bizim düşmanlarımızdır. Ey Davut! Allah-u Teala bizleri yarattı ve yaratılışımızı güzel karar kıldı, bizleri diğerlerine üstün kıldı, bizleri göklerdeki ve yerlerdeki hazinelerine emin ve koruyucu kıldı ve bizlere muhalifler ve düşmanlarda karar kıldı. Kendi kitabında bizim isimlerimizi andı ve onları yanındaki en güzel ve sevgili kinayelerle getirdi. Bizim muhalif ve düşmanlarımızı da kitabında zikretti, onları ise kendisi ve mahlûkatı yanında kötü ve beğenilmeyen isimlerle kinaye olarak getirdi.

Kaynak: Tevil-ul Ayat c. 1 s. 19, Bihar-ul Envar c. 24 s. 303, Tefsiri Burhan c. 1 s. 22

[3nokta]

İmam Hasan Askeri Aleyhisselam şöyle buyurdu:

Muminin kıyametteki nurunun yayılış mesafesi, onun Ehli Beyt Aleyhimusselam'a olan sevgisi ve onların düşmanlarına olan düşmanlığı derecesindedir.



Kaynak: Tefsiri İmam Hasan Askeri s. 606, Bihar-ul Envar c. 25 s. 6 c. 96 s. 259

[3nokta]

İmam Muhammed Bagır Aleyhisselam Hz. Muhammed Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem'in şöyle buyurduğunu nakleder:
Zuhur ve kıyamından önce İmam Mehdi Aleyhisselam'a inanıp onu derk edip iktida edenlere, onun dostlarına dost olup düşmanlarına düşman olanlara, müjdeler olsun. Onlar benim arkadaş ve dostlarımdırlar ve yarın ki kıyamet günü benim yanımda en değerli olanlardır.

Kaynak: Kemal-ud Din c. 1 s. 286, Bihar-ul Envar c. 51 s. 72

[3nokta]

İmam Caferi Sadık Aleyhisselam Şialarına(Alevilerine) şöyle buyurdu:
Ant olsun Allah'a yalnızca sizin amelleriniz kabul edilir. Ant olsun Allah'a ki sadece sizler Allah'ın rahmeti altındasınız. Sizinle mutluluk ve ebedi saadet arasında canınızın boğazınıza varışı kadar bir fasıla vardır. (Yani, sizinle cennet arasındaki tek fasıla ölümdür.)
Daha sonra buyurdular:
Böyle olduğunuz ve ölüm haline düştüğünüz vakit Hz. Resulullah Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem ve Emir-el Müminin ölüm meleğiyle birlikte sizin yanınızda hazır olurlar. Bu sıra İmam Ali Aleyhisselam Hz. Resulullah Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem'e buyurur ki: Ey Resulullah! Bu şahıs biz Ehli Beyt'i severdi siz de onu sevin. Hz. Resulullah Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem Cebrail'e buyururlar: Ey Cebrail! Bu şahıs Allah'ı, resulünü ve onun Ehli Beyt'ini seviyor sen de onu sev. Cebrail ölüm meleği Azrail'e der: Bu şahıs Allah'ı, Resulünü ve onun Ehli Beyt'ini seviyor sen de onu sev ve onu incitme. Sonra ölüm meleği Azrail yaklaşarak o kişinin ruhunu rahatça ve kolaylıkla bedeninden ayırır. O sırada cennetten onun için kefen ve meşk kokulu hunut gelir, o şâhısı cennetten gelen kefenle kefenlerler, hunuttan bedenine sürerler ve sarı renkli uzun bir cennet elbisesi giydirirler. Onu kabre koyduklarında, Allah-u Teala ona cennet kapılarından bir kapı açar ki cennetin büyüleyici kokusu ve nesimi ona varır. Daha sonra kabrini ön, sağ ve sol taraftan bir ay sürelik yolca genişletirler ve sonra ona denilir ki:

Yatağındaki bir gelin gibi uyu, sana rahatlık, sakinlik ve nimetlerle dolu cenneti müjdeliyoruz, bil ki Rabbin sana kızgın değildir. Daha sonra o şahıs Hz. Resulullah Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem'in ailesini Rezva dağında ziyaret eder, Onlarla aynı sofraya oturur, onların içtiği sudan içer ve onlarla sohbet eder. Bizim Kaim'imiz Aleyhisselam kıyam edinceye dek bu haldedirler. Kıyam vakti onlar Rabb'lerinin emriyle yeniden dirilerek lebbeyk sözleriyle o hazrete doğru yönelirler. O zamanda batıl ehli, şek ve teraddüte düşecek inat ve bağnazlıkları nedeniyle İmamların hak ve hürmetini saymayanlar helak ve nabud olacaktır. Aceleci şahıslar yollarını saptıracaklar. Ferec ve zuhuru yakın bilenler ise kurtuluş ehlidirler. Bu nedenle Hz. Resulullah Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem İmam Ali Aleyhi selam'a buyurmuşlardır:
Sen benim kardeşimsin, bizim buluşmak için vade ettiğimiz yer Vadi-us selam'dır.

Kaynak: El-Kafi c. 3 s. 131, El-Zühd s. 219, Bihar-ul Envar c. 6 s. 197

[3nokta]

Zekeriya bin Âdem şöyle rivayet eder:
Ben İmam Rıza Aleyhisselam'ın huzurunda olduğum bir vakit o sıralar dört yaşından büyük olmayan oğlu İmam Cevat Aleyhisselam'ı getirdiler. İmam Cevat Aleyhisselam ellerini yere vurup başını havaya kaldırdı, bir müddet tefekkürlü ve düşünceli halde durduktan sonra, İmam Rıza Aleyhisselam ona buyurdular:
Canım sana feda olsun, neyi bu kadar düşünüyorsun?
İmam Cevat Aleyhisselam buyurdular:
Annem Fatime Selamullahaleyha'ya yapılan zulüm ve cefaları düşünüyorum. Ant olsun Allah'a o iki zalim kâfiri mezarlarından çıkarıp, bedenlerini ateşle yakacak, küllerini rüzgâra verip denizlere savuracağım.
İmam Rıza Aleyhisselam onu kucaklayıp mübarek alnından öperek buyurdular:

Babam ve annem sana feda olsun, gerçektende sen İmamet makamına layıksın.

Kaynak: Nevadir-ul Mucize s. 183, Delail-ul İmam et s. 400, Bihar-ul Envar c. 50 s. 59, Medinet-ul Meaciz c. 7 s. 324

[3nokta]

Ahmet Tebban şöyle rivayet etmektedir:
Kendi yatağımda uyumuştum aniden birisinin ayağıyla bana vurup şöyle dediğini duydum: Filani, bu şekilde yatmak şiaların ve A-li Muhammed Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem'i takip edenlerin yatış tarzı değildir. Korkulu bir şekilde uykudan uyandım. O beni kucakladı, baktığımda İmam Musa bin Cafer Aleyhisselam olduğunu gördüm ve bana buyurdular: Ey Ahmet! Namaz için abdest al. Abdest alınca ellerimden tutarak evin kapısından dışarı çıkardı, kapı kapalı olmasına rağmen beni nasıl çıkardığını anlayamadım. Kapının dışında bir devenin hazır olduğunu gördüm hazret onun ipini açıp bindiler, beni de kendi terkine bindirdi. Bir müddet gittikten sonra beni bir mekânda indirip buyurdular: Burada yirmi dört rekât namaz kıl, sonra buyurdular: Ey Ahmet! Nerede olduğunu biliyor musun? Arz ettim: Allah, resulu Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem ve resulun evladı daha iyi bilir. Buyurdular: Bu ceddim İmam Hüseyin bin Ali Aleyhisselam'ın kabridir. Sonra deveye bindi ve beni de bindirdi, kısa bir yol gittikten sonra Kufe şehrine girdik, ben köpeklerin ve muhafızların durduklarını ama güya hiçbir şey görmediklerini hissettim. Hazret beni Kufe camisine sokarak buyurdular: Burada on yedi rekât namaz kıl. Sonra bana buranın neresi olduğunu biliyor musun? Diye sordu. Hayır diye arz edince, buyurdular: Burası Kufe camisidir ve bura Beyt-ul Teşt'tir. Sonra yine deveye bindik ve kısa bir mesafeden sonra beni indirdi ve buyurdular: Burada da yirmi dört rekât namaz kıl. Sonra ey Ahmet! Burasının nere olduğunu biliyor musun? Arz ettim: Allah, resulu Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem ve onun evladı daha iyi bilir. Buyurdular: Burası ceddim İmam Ali bin Ebu Talip Aleyhisselam'ın kabridir. Tekrar deveye binip kısa bir yol gittikten sonra beni indirip neredesin? Diye sordular. Arz ettim: Allah, resulu Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem ve onun evladı daha iyi bilir. Buyurdular: Bu Hz. İbrahim Halil'in kabridir. Yine deveye bindik ve az bir yoldan sonra Mekke'ye girdik. Ben daha önce Beyt-ul Haram'ı, Mekke'yi ve Zemzem kuyusunu görmüştüm, hazret buyurdular: Ey Ahmet! Nerede olduğunu biliyor musun? Arz ettim: Allah, resulu Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem ve onun evladı daha iyi bilir. Buyurdular: Bu Mekke, bu Kâbe ve bu Zemzem'dir. Tekrar beni kısa bir yol götürdükten sonra Mescid-un Nebi ve Hz. Resulullah Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem'in mübarek kabri yanına getirdi. Orada da yirmi dört rekât namaz kıldık ve benden oranın neresi olduğunu sordu. Arz ettim: Allah, resulu Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem ve onun evladı daha iyi bilir. Buyurdular: Bu ceddim Hz. Resulullah Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem'in camisi ve onun şerif mezarıdır. Sonra yine kısa bir yol gittikten sonra beni Ebu Hubeyr kuyusundan geçirdi ve buyurdular: Ey Ahmet! İmamın nişanelerinden sana göstermemi ister misin? Arz ettim: Evet. Buyurdular: Ey gece! Yüz çevir. Hemen gece bizden yüz çevirdi ve kayboldu. Sonra buyurdular: Ey gündüz! Bize yüzünü göster. Derken gün oldukça aydınlık ve nurlu güneşiyle zahir oldu ve biz öğlen namazını kıldık. Sonra buyurdular: Ey gündüz! Bizden yüz çevir ve ey gece! Bize yönel. Hemen gece kendi çehresini zahir etti ve biz akşam namazını kıldık. Sonra bana buyurdular: İyice gördün mü? Arz ettim: Evet, ey Resulullah Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem'in evladı. Bu kadarı benim için yeterlidir. Tekrar o hazret beni kısa bir süreden sonra dünyayı kuşatan dağın yanına getirdi ve dünya onun yanında küçücük bir kap gibi görünüyordu, bana buyurdular: Ey Ahmet! Nerede olduğunu biliyor musun? Arz ettim: Allah, resulu Sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem ve onun evladı daha iyi bilir. Buyurdular: Bu dünyayı saran dağdır. Ben orada beyaz elbiseler giymiş olan bir grup gördüm. Hazret buyurdular: Bunlar Hz. Musa'nın kavmidirler. İmam Aleyhisselam onlara selam verdi, onlar cevabını verdikten sonra ben İmam Aleyhisselam'a artık yorulduğumu arz ettim. İmam Aleyhisselam buyurdular: Yatağının üzerinde uzanmak mı istiyorsun? Arz ettim: Evet. Hazret hemen bir adım atıp bana uyu diye buyurdular. Aniden kendimi evimde uyur halde buldum ve bir müddet sonra kalkıp sabah namazını kıldım.

Kaynak: Nevadir-ul Mucizat s. 160, Delail-ul İmamet s. 343, Medinet-ul Meaciz c. 6 s. 276

[3nokta]

Abdul Azim Hasani şöyle rivayet eder:


İmam Rıza Aleyhisselam bana şöyle buyurdular: Ey Abdul Azim! Benden dostlarıma ve şialarıma selam söyle ve onlara şeytanı nefislerine musallat etmemelerini söyle. Onlara emanete hiyanet etmemelerini ve doğru sözlü olmalarını emret. Onlara susmalarını ve birbirleriyle çekişmemelerini, birbirlerine güler yüzlü olmalarını, birbirlerini ziyaret etmelerini ki bu iş bana yakınlaşmaya vesiledir, birbirlerini parçalamaya hazır vahşi hayvanlar gibi olmamalarını emret. Zira ben ant içtim ki her kim kötü ahlaklı olur ve bu vesileyle bizim dostlarımızdan birini rahatsız eder veya gazaplandırır ise Allah'tan o kimseyi elim bir azaba giriftar etmesini isteyeceğim ki o dünya ve ahirette hüsrana uğramışlardandır.

Kaynak: El-İhtisas s. 240, Bihar-ul Envar c. 49 s. 230

[3nokta]

Ebu Haşim Caferi şöyle rivayet etmektedir:

Ben İmam Hadi Aleyhisselam'ın huzuruna müşerref olmuştum, O hazret benimle Hint diliyle konuştu. Ben rahat ve net bir şekilde cevap veremeyince önünde küçük çakıllarla dolu olan kovadan bir taş götürüp mübarek ağızlarında emerek onu bana verdiler. Ben o taşı ağzıma aldım, ant olsun Allah'a o hazretin yanından ayrıldığımda beri Hintçe olan yetmiş üç dilde konuşabiliyorum.

Kaynak: El-Heraic c. 2 s. 673, Menakibi İbni Şehri Aşup c. 4 s. 408, Elam-ul Vera s. 360, Bihar-ul Envar c. 50 s. 136, Keşf-ul Gumme c. 2 s. 397 Medinet-ul Meaciz c. 7 s. 451