fuzulii

[can]

-1-

Ey felek şerm et ne bid'attir ki, bünyâd eyledin
Hânedan-ı Ahmed-i Muhtâr'a bidâd eyledin

Ehl-i Beyt'i Mustâfâ'ya sitemi gördün revâ
Ta Yezîd-i pür cefânın gönlünü şâd eyledin

Bu ne fikr-i bâtıl ü endişe-i beyhûdedir
Kim yakıp bin Kâbe bir puthâne âbâd eyledin

Ey Yezîd-i pür cefâ her kimse bir âd eylemiş




2

Sehlidir ol kim hemin Havvâ'dan Âdem oldu dûr
Olmadı mecmu'-u etbâ u ıyalinden cudâ

Sehlidir ol gam ki düştü bahre Nuh'un zevrakı
Gürmedi deryây-ı hûnâb içre girdab-ı fenâ

Sehldir kim yetti İbrâhim'e Nemrud ateşi
Yetmedi berk-ı cihân-sûz-i firâk-ı akrabâ

Sehldir kim çekti bîdâdını Fir'av'nın Kelîm
Olmadı düşman ana bir kâfir-i mu'min-nümâ

Bîtekellüf akl-i mizân ile tahkik etseler
Cümle-i endüh-ı mecmu'-u gürûh-ı enbiya

Gelmez ol mikdar mihnetlerce kim sabr eyleyüb
Çekti ehl-i zulmden mazlum-ı deşt-i Kerbelâ



3

Ey derd perver-i elem-i Kerbelâ Hüseyn
Vey Kerbelâ belâlarına mübtelâ Hüseyn

Gam pâre, pâre bağrını yandırdı dağ ile
Ey lâle-i hadika-i Âl-i Abâ Hüseyn

Tiğ-i cefâ bedenin oldu çak-i çak
Ey bûsitân-ı sebze-i tiğ-i cefâ Hüseyn

Yıktı vücudunu gam-ı zulmet serây-i dehr
Ey şem-i bezm-i bârgeh-i Kibriyâ Hüseyn

Devr-i felek içirdi sana kâse kâse kan
Ey teşne-yi hararet-i berq-i belâ Hüseyn

Yâd et "Fuzulî" Âl-i Abâ hâlin âh
Kim berq-i âh ile yakılır harmen-i günâh




-4-

Muharrem'dir gönül feryâda gel âh eyle efgân kıl
Azâ tut bâşına toprak saçıp çâk-i giriybân kıl

Kılub kat'ı nazar mâh-ı Muharrem ayş u işretten
Demâdem çeşmini mazlûmlar yâdiyle giryân kıl

Urub gerdûne berk-i âh-ı ateşbârdan ateş
Binâsın yak anı devr-i muhâliften peşiymân kıl



5

Ol benem kim cedd-i pâkimdir çerâğ-ı enbiyâ
Âfitâb-ı evc-i himmet serv-i bağ-ı istifâ

Ol benem kim ma'den-i dürr-i vücudumdur Ali
Şâh-ı erbâb-i hakikat, şem-i cem-i evliyâ

Ol benem kim şem-i nur-i hilkatimdir Fâtıma
Gevher-i kân-ı şeref, şem-i şebistân-ı hayâ

Ben nihal-i gülşen-i adl u riyâz-i ismetim
Ey fesâd ehli nedir bunca bana cevr u cefâ

Döktünüz bir bir atıp seng-i sitem evrakımı
Koydunuz tenha beni gurbette bî berg u nevâ

Haliya katlim temennasında kılmışsız guluv
Hangi mezhebde benim kat-i hayatımdır revâ?



6

Ya Rab ne fitnedir ki cihan kıldı âşikâr
Ya Rab ne zulümdür ki âyan etti rûzigâr

Ya Rab kaza bu emrde çekmez mi infiâl
Ya Rab felek bu fiilden olmaz mı şermsâr

Âb-ü havây-i gülüşen-i mihnet fezây-i dehr
Çün olmadı Hüseyn'e sefâbahş u sazgâr

Arâm tutmayub yere geçsin hemişe âb
Mehd-i feragat üzre havâ tutmasun karâr

Çün hâkidân-ı dehrde ârâm bulmadı
Sultân-ı din Hüseyn-i Ali şâh-ı kâmkâr

Bâd-ı fenâya gitse revâdır bu hâkdân
Âyine-i vücûde ademden salub gubâr

Ey dil, hükümetine cihanın ne itimad?!
Ey dîde, haşmetine zamanın ne itibar?!

Olsaydı rûzigâr-ı nihâdında bir sebât
Ahdin kılurdu Âl-i Resûl ile üstüvâr

Devran cibilletinde ger olsaydı bir vefâ
Âl-i Resûl hizmetin eylerdi ihtiyâr

Ol vakitten ki hasm rızâsiyle tiğ u tîr
Şah-ı şehîdin eyledi âzasını figâr

Açmış dehan teessüf için tîr-i tündrû
Çekmiş zebân tahassür için tiğ-i âbdâr

Ya Rab ki tiğ çıkmaya habs-i niyâmdan
Ya Rab ki kande olsa ola tîr hâkisâr