Noktasız Ömür

Cevapla
3nokta
Mesajlar: 3381
Kayıt: 26 Ara 2006, 22:16
Konum: Meşhedi313

Noktasız Ömür

Mesaj gönderen 3nokta »

NOKTASIZ ÖMÜR

Uyku tutmuyor ellerimden, götürmemek için beni gitmek istediğim beldelere. Esniyorum peş peşe, tam kapatılmamış musluktan akan damlaların berrak ve nizami akışı gibi. Gözlerim tavanda, kapatsam ne fayda! Girmiyor rüyalarıma gül bahçeleri, terk edilmiş bir gül bahçesi gibiyim bahçıvanı tarafından acımasızca. Acıyor; ruh mu dersin, kalp mi bilmem ama acıyor işte. Kalabalıklar içinde yalnız değilim, karanlıklar içinde yalnızım ben. İlgisiz, alakasız, faydasız, çaresiz, sessiz ve sensiz… Gecelerim uykusuz, uykularım rüyasız, gündüzlerim güneşsiz, kalbim kimsesiz. Yârin hasreti sarar her an sımsıcak. Görmek isterim, bakamam. Güneş gibi bakılamaz. Dokunmak isterim, dokunamam. Ateş gibi dokunulmaz. Kapanmak isterim ayaklarına, önünde eğilecek kadar bile yüzüm bulunmaz.



Hiç var olmamayı dilerdim, ondan uzak kalmaktansa. Hiç, hiç olmayı isteyen var mıdır benden gayri her zerresine kadar tüm ruhuyla? Kocaman olsam, cihana şah olsam ne fayda; onun yüzüne değen ferahlatıcı bir su zerresi olamadıktan sonra.

Fikri başka, işi başka… Hani aynası işti kişinin; laf nerede, söz nerede, aşk nerede, beyaz gül nerede, maşuk nerede? Damdan düşen anlar, damdan düşenin ahvalini! Anlamasınlar diye damsız yaparlar insansılar buralarda evlerini! Kör ister bir göz, o verir iki göz. Zaten kör, isterken ağlamaktan yitirmiştir gözlerini. Oysa bilinmez. Atarlar yârini bazen bir kuyuya; maşuk uğruna, aşk için ağlayan iki göz görmez olur yalan denilen, fani bilinen dünyayı. O zaten görmezdi ki ondan başkasını sevdası kuyulara atılmadan evvel de. Peki, benim gözlerimi gözyaşlarıyla açacak olan nerede? “Hadi, ne duruyorsun? Benimleysen atla o halde şu alev çukuruna.” denildiği vakit tereddüt eder sözüm ona söz vermiş, ant içmiş gafiller. Şüpheye mahal vermeden atlayacak olan var mı dipsiz kuyulara, ben gibi? Ben, hiçbir demde ben olmadım, ondan ayrı. O halde yansam ne olur ya yanmasam… Ben zaten yanmışım, ölmüşüm, perişan olmuşum diyesim var, arabesk bir tavırla. Batsın bu dünya, bana ne! Ben, ben olunca zaten batmışım derin ve karanlık sulara, her gece, gözler kıpkırmızı ve tavanda. Hikmetten sual olunmaz. Sahi, var mı aranızda Hikmet’i tanıyan? Bulsam soracağım da inleyen nağmelerin sızısının nedenini. Soracağım çektiğim çilelerin sebebini. Evvela gül bahçesini soracağım: “Hâlâ eskisi gibi güzel mi?” O hep güzeldir, görmek istersen. O hep seninledir, bilmek istersen. Sen düşsen de kimi zaman çamur deryasına, o vaat eder yine de yıkanınca yine pampak olacağını. Kaç dereden suyla peki, bilinmez. Ya yine düşersen aynı yere. Gül, çamur içinde daha güzel görünür belki de. Bütün sır “gül” olabilmekte.

Sersiz bir yazı, geldiği gibi yazılan; ömür gibi. Ancak vuslat olsun isterim neticesi ve ebedî. Sonsuz bir netice: susuz bırakanların vahşi çığlıklarına inat saki olup aşkın kadehini sunmak. Noktasız bir ömür… En azından o güne kadar, vuslata kadar…

Özcan Canpolat
http://www.3-nokta.com/noktasiz-omur
nokta koymuyoruz artık cümle sonlarına
noktayı koyacak olan sensin anlasana
. . .
3nokta
Mesajlar: 3381
Kayıt: 26 Ara 2006, 22:16
Konum: Meşhedi313

Re: Noktasız Ömür

Mesaj gönderen 3nokta »

nokta koymuyoruz artık cümle sonlarına
noktayı koyacak olan sensin anlasana
. . .
Musa Özateş
Mesajlar: 1205
Kayıt: 17 Mar 2007, 01:17

Re: Noktasız Ömür

Mesaj gönderen Musa Özateş »

Güzel bir yazı tebrikler
3nokta
Mesajlar: 3381
Kayıt: 26 Ara 2006, 22:16
Konum: Meşhedi313

Re: Noktasız Ömür

Mesaj gönderen 3nokta »

Teşekkürler.
nokta koymuyoruz artık cümle sonlarına
noktayı koyacak olan sensin anlasana
. . .
Cevapla

“Aşk Konulu Şiir ve Edebî Metinler” sayfasına dön