Şamdan Gelen Mektup!

[3nokta]

Şamdan Gelen Mektup!
Şimdi şamdan yazıyorum bu mısraları

Elim kırık, ayağım zincirli, kalbim yaralı

Rugeyye’nin yorgun bedeni koynumda

Yığılarak bu gece, bir cenaze bıraktı ardında

Şam harabeleri Rugeyye’me mezar oldu

Yine bu gece Kerbela viran oldu

Kadınların hıçkırıkları titretti zalim sarayı

Askerlerin kırbaçı dindirmedi kanayan yarayı

Rugeyye’mi gömdüm sessiz, bu gece

Minik ellerini öptüm sensiz, bu gece

İnan, Açlıktan batan gözlerine değil,

morarmış bedenine ağladım bu gece.

Neydi suçumuz niçin zulmedildik?

Hangi günahın bedelini ödedik?

Kerbela’ya seninle geldim ben

Şimdi yanlız dönüyorum, neden?

Ne Ekber’im var yanımda ne Alemdar

Ne Asgar var beşikte ne Hüseyni serdar

Medine’den ceddimin kokusunu alıyorum

Gelemem ya Resulallah! Şam’da kalıyorum

Şâm, Şâm ey Kahrolası Şam-ı Bela!

Senden İntikamı belki Mehdimiz ala!



Mesajcıya, “mesajcı” olmak,

mesajcı olmak kadar onur verici…

Fatıma Onurşan